Puchar Nautilusa

Ze stoków tropikalnych raf koralowych pochodzi muszla, której skorupa posłużyła do wykonania cennego pucharu z konikiem morskim ze złoconego srebra. Każdy, kto zaproponował swojemu gościowi powitalny napój z takiego naczynia lub choćby tylko ozdobił nim swój stół, musiał uchodzić za bogatego i ważnego. Około 1600 roku Mistrz złotnictwa Caspar Pfister z Wrocławia wykonał to naczynie do picia, które ma dobre 25 centymetrów wysokości.

Drogie, pomysłowo zaprojektowane naczynia do picia były popularne już od średniowiecza. Służyły do ​​eksponowania bogactwa gospodarza i prawdopodobnie w późniejszych czasach utraciły swoją pierwotną funkcję. W okresie renesansu i baroku do ich wyrobu ceniono egzotyczne materiały, takie jak muszle, jaja strusie, skorupy kokosowe, kość słoniową i muszle nautilusów. Rozwój żeglarstwa i odkrycie odległych kontynentów umożliwiły handel skarbami z Dalekiego Wschodu.

Nautilus to morskie zwierzę spokrewnione z ośmiornicą, które żyje w zachodnim Pacyfiku lub Oceanie Indyjskim i jest również nazywane „perłową łodzią”. Naturalna, matowa powierzchnia muszli o średnicy do 23 centymetrów jest najczęściej biała do beżowej z brązowymi paskami. Okaz użyty do naczynia do picia w Muzeum Śląskim jest nieco mniejszy i mieni się jak gigantyczna perła. Zanim można było odsłonić warstwę masy perłowej, trzeba było ją najpierw oszlifować i wypolerować.

Nautilus jest uważany za „żywą skamielinę”. Tylko garstka gatunków przetrwała od czasów prehistorycznych do dziś. Obecnie są pod ochroną, również dlatego, że muszle są nadal poszukiwane.

Zdjęcia

Modele 3D

search

Zobacz inne zabytki z kategorii: Rzemiosło