Kielich mszalny

Bogato zdobiony kielich mszalny z kościoła premonstratensów pw. św. Wincentego we Wrocławiu służył niegdyś do podawania wina komunijnego podczas katolickich nabożeństw. Premonstratensowski mnich Gottfried Hübner otrzymał go w prezencie od swoich rodziców z okazji święceń kapłańskich. Cechą szczególną są cztery duże medaliony z niebieskiego szkła w stopie, w których wygrawerowane są różne motywy.

Głębokie cięcie było pierwotnie stosowane tylko w przypadku kamieni szlachetnych. Od drugiej połowy XVII wieku śląscy szlifierze szkła przenieśli tę technikę, w której dekoracja jest wycięta w powierzchni, na szkło. W ten sposób ugruntowali europejską przewagę śląskiego szkła w kolejnych dekadach. Duże grawerowane szklane kamienie obok wielu mniejszych bardzo efektownie prezentują się na pucharku wykonanym ze złoconego srebra z drygawicą.

Kościół premonstratensów pod wezwaniem św. Wincentego we Wrocławiu należał do klasztoru o tej samej nazwie, który od XII wieku znajdował się na Ostrowie Tumskim, a w 1530 roku został przeniesiony do dawnego klasztoru franciszkanów na Starym Mieście. W latach 1662–1674 gotycki kościół otrzymał barokowe wnętrze, do którego pasował ten kielich.

W 1810 r. nastąpiła sekularyzacja klasztoru. Od tego czasu kościół św. Wincentego pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła parafialnego. Został on poważnie uszkodzony podczas II wojny światowej. Potem państwo polskie chciało urządzić w nim muzeum. Obecnie jest to katedra Eparchii Wrocławsko-Koszalińskiej Kościoła Greckokatolickiego i stanowi jeden z najważniejszych zabytków Wrocławia.