Złotnicza oprawa mszału

Złotnicza oprawa mszału składająca się z ośmiu okuć narożników okładek, dziesięciu okuć brzegów okładek, czterech elementów zapięć i dwóch plakiet, wtórnie założona na okładki mszału z 1846 r. Srebro odlewane, kute, cyzelowane, plakiety grawerowane. Brak znaków złotniczych (być może plakiety oznaczone zostały od odwrocia). Okucia narożników z dekoracją złożoną z uskrzydlonej głowy anielskiej z podczepioną do skrzydeł, symetrycznie zakomponowaną, ażurową dekoracją w formie wici akantowej z dwoma pękami owoców, zamkniętą od dołu malutką, uskrzydloną główką anielską. Trójkątne okucia brzegów okładek są ażurowe, zakomponowane symetrycznie, utworzone ze, spiętych pierścieniem, motywów ceowo ukształtowanych wici roślinnych, zakończonych w dolnej i górnej partii malutką, uskrzydloną główką anielską.

Dwie pary zapięć są obecnie niekompletne – brak zapinek. Nasady uchwytu klamry w kształcie faunów ukazanych w półpostaci z dolną partią ciała zakończoną dwiema wolutami i podczepionymi trzema liśćmi. Każdy z faunów trzyma obie ręce w górze, podtrzymując gzymsik, do którego mocowane były zapinki. Pośrodku okładek owalne plakiety otoczone płaską, prostą ramą brzegiem z dolutowanymi na czterech końcach trójkątnymi ażurowymi, odlewanymi plakietami.

Złotnicza oprawa mszału wykonana w 1682 r. dla Jana Ignacego I Peschke – opata żagańskiego w latach 1679-1688. Wtórnie założona na okładki mszału z 1846 r. Niestety od strony lica nie widać żadnych znaków złotniczych. Być może jest to dzieło miejscowego rzemieślnika. Obecnie znane są dwa nazwiska złotników działających w tym czasie w Żaganiu: George Conradt (1670-1704) i Johann George Hoffmann (1678 – 1717).