Wrocławska szafa barokowa
Duża, luksusowa szafa barokowa mogła być prezentem ślubnym. Ozdobne dekoracje na drzwiach szafy z symbolami męskiej odwagi i kobiecej wierności sugerują, że ta typowa „szafa wrocławska” z około 1750 roku była częścią wyposażenia nowego małżeńskiego gospodarstwa domowego. Bardzo cenne są inkrustacje z orzecha, klonu, kości słoniowej, macicy perłowej i cyny.
W drugiej połowie XVIII wieku Śląsk przeżywał rozkwit gospodarczy. Na dobrej koniunkturze skorzystało również meblarstwo. Wrocław stał się centrum stolarstwa. Pod koniec wieku ponad 100 warsztatów pracowało na zlecenie zamożnych obywateli na Śląsku, ale produkowały one również na eksport, zwłaszcza do Polski.
Okazała szafa tego typu stała zazwyczaj w przedpokoju dużego domu mieszczańskiego lub wiejskiego dworu. Nie dość, że miała dużą pojemność, to jeszcze pełniła funkcję reprezentacyjną. Ta ozdobna szafa pochodzi z górnośląskiego dworu w Kalinowicach koło Strzelec Opolskich.
Szafy tego typu wykonywane były z drewna dębowego i sosnowego oraz fornirowane orzechem. Składają się z podstawy, części środkowej i gzymsu i mogą być rozłożone na poszczególne części.
Kolano szafy jest schowane za opuszczaną pokrywą. Front podzielony jest pilastrami, podłużne krawędzie boczne są fazowane. Inkrustacje z cennego drewna lub innych materiałów zdobią powierzchnie. Popularne były przedstawienia figuralne, zwłaszcza alegorie cnoty. Tutaj mężczyzna z łukiem i strzałami po lewej i kobieta z kotwicą po prawej są przedstawieni w antycznych szatach. Oznaczają one cnoty męstwa i wierności, które są przydatne w małżeństwie.
Zdjęcia
Modele 3D