Św. Mateusz Apostoł i Ewangelista

Święty pokazany jest w całej postaci na osi obrazu; zwraca się w lewo ku siedzącemu na obłoku aniołkowi. Stoi na półkolistym występie popielatego podestu na lewej nodze prawą stopę trzymając na worze z którego wysypują się monety. Na lewym kolanie opiera trzymaną oburącz uchyloną księgę. Inny, rozłożony kodeks, leży oparty o podest. Apostoł lekko opiera się łokciem o znajdujący się za jego plecami wysoki postument na którym leży księga oraz kałamarz z gęsim piórem przyciskający zwisającą kartę papieru. Jest to siwiejący, łysawy, podstarzały mężczyzna z brodą i wąsami. Ma na sobie sięgającą do bosych stóp niebieską szatę z głębokim dekoltem odsłaniającym prawe ramię i piersi. Wierzchnia szata – koloru ochry zarzucona na plecy otula ręce, lewą nogę, a zwisa wzdłuż prawej. Anioł na chmurze pokazany jest z profilu ze złożonymi rękami. Ma białą koszulę i czerwoną draperię wokół nóg.

Obraz należy do grupy 13 płócien przedstawiających apostołów, które wykonał w Rzymie G.A.Meinardi na zamówienie dziekana katedry wrocławskiej hr. LS. von Frankenberg. Trzy obrazy (Bartłomiej, Mateusz i Szymon) uległy zniszczeniu podczas pożaru katedry w 1759r. Zastąpiono je kompozycjami J.H.Kinasta (wg niektórych opracowań F.A.Feldera) z 1761.