Św. Marek Ewangelista

Święty stoi w lekkim kontrapoście (ciężar ciała na prawej nodze) przodem do widza. W prawej ręce trzyma księgę podpartą grzbietem na biodrze. Lewą rękę, rozłożywszy dłoń, lekko odchylił w bok. Między bosymi stopami figury widać prawy profil lwiego łba o zamkniętych oczach, opadających wargach, dużych nozdrzach i prawie gładkiej grzywie.

Głowę ewangelisty – dojrzałego mężczyzny z wąsami i długą brodą okalają odsłaniając wysokie, zmarszczone czoło, kręcone włosy sięgające ramion.

Spodnia szata do kostek, z kołnierzem, długimi rękawami przewiązana jest w pasie sznurem. Przez lewe ramię przerzucony ma długi płaszcz zmarszczony na ręce i owinięty wokół tułowia tak, że tworzy z przodu głębokie ukośne fałdy.

Barokowe stalle

Barokowe, dębowe stalle z lat 1662–1665 autorstwa artystów bawarskich Franza Motsch i Josefa Zellera pochodzą z kościoła św. Wincentego we Wrocławiu należącego do klasztoru norbertanów. W ich zapleckach opracowano płaskorzeźby ze scenami z życia św. Norberta z Xanten (1082–1134), założyciela zakonu w miejscowości Prémontré koło Laon we Francji.

Początek cyklu tych przedstawień znajduje się po stronie południowo-wschodniej i przedstawia herb opata Matthäusa Paula, który sprowadził wymienionych artystów do Wrocławia. Pomiędzy reliefami umieszczono figury Apostołów, Ewangelistów i Ojców Kościoła, w zwieńczeniu rzeźby Aniołów z narzędziami Męki Pańskiej.