Św. Jakub Starszy Apostoł

W centrum kompozycji kroczy apostoł przedstawiony w całej postaci, en trois quartes, podpierając się, trzymanym wysoko w prawej ręce, kijem pielgrzymim. Lewą rękę wyciąga w bok. Dominantę barwną stanowią jego obfite szaty: spodnia (błękit), sięgająca kostek bosych stóp, o okrągłym dekolcie i szerokim kołnierzu z muszlą na lewym ramieniu; wierzchnia draperia (ochra) zawieszona na przerzuconej przez prawe ramię szarfie spowija nogi i przewieszona jest przez prawą rękę. Święty jest młodym, brodatym szatynem; włosy z przedziałkiem na środku głowy opadają na ramiona. Ścieżkę po której idzie (jasne brązy) porastają po bokach rozmaite rośliny (ciemne zielenie). Ponad nim niebo (błękit i żółcienie) i skłębione chmury (stalowoszare) wśród których po lewej stronie frunie aniołek z czerwoną draperią wokół bioder, a po prawej dwie uskrzydlone główki pomiędzy którymi przechodzi światło.

Obraz należy do grupy 13 płócien przedstawiających apostołów, które wykonał w Rzymie G.A.Meinardi na zamówienie dziekana katedry wrocławskiej hr. LS. von Frankenberg. Trzy obrazy (Bartłomiej, Mateusz i Szymon) uległy zniszczeniu podczas pożaru katedry w 1759r. Zastąpiono je kompozycjami J.H.Kinasta (wg niektórych opracowań F.A.Feldera) z 1761.