Św. Filip Apostoł

Święty przedstawiony jest w centrum kompozycji en face, widoczny w całej postaci, opierając się łokciem prawej ręki o wysoki postument stoi na lewej nodze prawą krzyżując przed nią. Przyciska łokciem fałdy szaty i kraniec długiego zwoju, który rozpostarł przed sobą, przytrzymując go lewą dłonią. Ubrany jest w sięgającą do bosych stóp czerwoną szatę związaną w pasie o dużym, okrągłym dekolcie i długich rękawach. Wierzchnia draperia stalowoszara okrywa lewą rękę świętego i spod prawego łokcia opada wzdłuż nóg. To starzejący się mężczyzna, ciemny blondyn o łysym czubku głowy z kępką włosów nad czołem, długiej brodzie i wąsach. Podest na którym stoi apostoł utrzymany jest, podobnie jak inne elementy architektoniczne, w tonacji brązów i szarości; leży na nim w prawym dolnym rogu czerwona księga z papierową zakładką, a przed uskokiem podestu po lewej stronie widać byczy łeb i nietoperze.

Obraz należy do grupy 13 płócien przedstawiających apostołów, które wykonał w Rzymie G.A.Meinardi na zamówienie dziekana katedry wrocławskiej hr. LS. von Frankenberg. Trzy obrazy (Bartłomiej, Mateusz i Szymon) uległy zniszczeniu podczas pożaru katedry w 1759r. Zastąpiono je kompozycjami J.H.Kinasta (wg niektórych opracowań F.A.Feldera) z 1761.