Św. Bartłomiej Apostoł

Św. Bartłomiej dominuje swą pierwszoplanową postacią nad całością kompozycji. Przedstawiony z przodu, en pied, na osi. Kroczy po brązowej murawie, prawą rękę unosząc w górę z kawałkiem własnej skóry w dłoni. W lewej ręce trzyma na piersi nóż. Półnagi ma owiniętą białooliwkową draperię wokół bioder, ud i rąk w okolicach łokci. Jest mężczyzną w sile wieku o krótkich kręconych włosach z brodą i wąsami. Przy dolnej krawędzi obrazu coraz bujniejszy ku lewej stronie pas trawy i kwiatów przed którymi leży kanelowana kolumna i oparta o nią baza. Dalej ukazane są cztery pałki i przewracający się detal architektoniczny (kostkowy kapitel kolumny?). Za plecami świętego stoi masywny, wysoki, prostopadło ścienny cokół zdobiony płycinami, przed którym rośnie kępa traw i kwiatów. W górze wśród stalowobiałych chmur: po prawej stronie dwa aniołki z których pierwszy widoczny w całości.

Obraz należy do grupy 13 płócien przedstawiających apostołów, które wykonał w Rzymie G.A.Meinardi na zamówienie dziekana katedry wrocławskiej hr. LS. von Frankenberg. Trzy obrazy (Bartłomiej, Mateusz i Szymon) uległy zniszczeniu podczas pożaru katedry w 1759r. Zastąpiono je kompozycjami J.H.Kinasta (wg niektórych opracowań F.A.Feldera) z 1761.