Puszka do przechowywania hostii z Kościoła Pokoju w Świdnicy

Ta puszka na hostię wykonana ze złoconego srebra i zwieńczona Barankiem Bożym jest pamiątką z czasów, gdy protestanccy Ślązacy nie mogli praktykować swojej religii i tęsknili za swoim kościołem. Została ona przekazana w 1655 r. dla dużego Kościoła Pokoju w Świdnicy, gdzie po rekatolicyzacji Śląska protestanci mogli wreszcie ponownie odprawiać nabożeństwa. Być może służyła nawet do transportu hostii, które były rozdawane podczas pierwszego nabożeństwa komunijnego w nowym kościele.

Pod koniec wojny trzydziestoletniej Śląsk był ponownie katolicki, po tym jak w XVI wieku stał się w dużej części protestancki. Habsburgowie, którym Śląsk przypadł w drodze sukcesji w 1526 r., systematycznie wypierali protestantów swoją kontrreformacją.

Wraz z pokojem westfalskim, który w 1648 roku zakończył szalejącą wojnę religijną, protestanci musieli zwrócić Kościołowi katolickiemu używane przez siebie miejsca kultu. Jako ustępstwo otrzymali jednak zgodę na budowę trzech nowych kościołów z drewna, piasku, gliny i słomy poza murami miasta – w Świdnicy, Jaworze i Głogowie. Znaleźli się za to liczni zwolennicy.

Jednym z nich był syn kupca Tobias Fessel. Kiedy w 1632 r. zmarł jego ojciec, rodzina wolała zrezygnować z publicznego pogrzebu i z pochówku przez katolickiego księdza. Fessel zabiegał o datki w kraju i za granicą, a wraz z żoną Magdaleną sami też się dołożyli. Małżeństwo przekazało cenną szkatułkę na hostię jeszcze przed rozpoczęciem budowy największego w Europie kościoła szachulcowego z 7500 miejscami w Świdnicy w 1656 roku.

Baranek Boży z flagą zwycięstwa został umieszczony na wieczku dopiero 60 lat później.