Ołtarz główny

Jest to bogato zdobiony, pięciokondygnacyjny ołtarz główny, pochodzący z 1643 r. Reprezentuje styl późnego renesansu. Wypełnia on całą powierzchnię wschodniej ściany prezbiterium, zawiera liczne obrazy i rzeźby figuralne i jest pokryty polichromowaną dekoracją reliefową z motywami chrząstkowo-małżowinowymi.

Obraz główny pochodzi z 1643 r. i namalowany został na płótnie przez gdańskiego artystę Augusta Ranischa. Przedstawia patrona kościoła, św. Mikołaja klęczącego przed Chrystusem, który wręcza mu księgę oraz Matkę Boską, która wkłada na jego głowę mitrę. Obraz zajmuje wysokość drugiej i trzeciej kondygnacji ołtarza.

Na czwartej kondygnacji widnieją dwa owalne obrazy przedstawiające św. Dominika i św. Franciszka. Na wszystkich kondygnacjach rozmieszczone są liczne figury świętych, m.in. św. Stanisława z Piotrowinem u stóp, św. Wojciecha z wiosłem, św. Jacka Odrowąża z figurką Madonny w lewej ręce, św. Kazimierza Królewicza, bł. Czesława Odrowąża.

Kompozycję ołtarzową wieńczy figura Madonny w promienistej mandorli.