Matka Boża Łaskawa

Cudowny Obraz Matki Bożej Łaskawej z kościoła ormiańskiego w Stanisławowie jest kopią wizerunku jasnogórskiego, powstałą na przełomie XVII i XVIII wieku. Początkowo została umieszczona w kościele ormiańskim w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk na Ukrainie).

W sierpniu 1742 roku po twarzy Maryi spłynęły łzy. Obraz już wtedy uchodził za cudowny. W tym samym roku proboszcz ks. Jakub Manugiewicz spisał cuda, które miały miejsce za sprawą Matki Bożej Łaskawej.

W 1937 roku obraz został koronowany w Stanisławowie koronami papieskimi przez abp. Józefa Teodorowicza, w obecności hierarchów trzech obrządków katolickich: łacińskiego, greckiego i ormiańskiego oraz zaproszonych dostojników i kapłanów innych Kościołów.

W 1946 roku ostatni proboszcz parafii ormiańskokatolickiej w Stanisławowie, ks. Kazimierz Filipiak, został zmuszony do opuszczenia miasta. Zabrał wraz ze swymi parafianami obraz i całe wyposażenie kościoła. W 1958 roku objął zrujnowany kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Gdańsku, a z dawnej zakrystii uczynił sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, do którego w 1959 roku sprowadził z rodzinnego Tymbarku cudowny obraz stanisławowski, co roku organizując rocznice jego koronacji. Podczas pielgrzymki do Gdańska w 1987 roku papież Jan Paweł II ucałował obraz.

Dzisiaj Ormianie gdańscy spotykają się w sanktuarium Matki Bożej Łaskawej kilka razy w roku, a przede wszystkim w związku z odpustem w rocznicę koronacji obrazu, obchodzonym w niedzielę przed świętem Zesłania Ducha Świętego oraz w uroczystość Trzech Króli, czyli Objawienia Pańskiego, które według tradycji ormiańskiej wiąże się z poświeceniem wody i odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych, pamiątką chrztu Armenii.