Bazylika kolegiacka Wniebowzięcia NMP w Koronowie

Gotycki kościół przyklasztorny dawnego koronowskiego opactwa cystersów z XIII i XIV wieku, przebudowany później częściowo w stylu barokowym. Kościół wzniesiony został z cegły w stylu gotyckim jako trójnawowa bazylika z transeptem i dwoma rzędami kaplic. Prace budowlane prowadzono etapami, dlatego północny rząd kaplic z XIV wieku został wykonany w stylu gotyckim, natomiast południowy z XVII wieku w stylu barokowym.

Kościół posiada bardzo bogate wyposażenie oraz elementy architektoniczne. W prezbiterium zachowane są dwa gotyckie, ceramiczne, maskowe wsporniki sklepienne. Zewnętrzne ramię transeptu pokrywają fragmenty fryzu z XIV w. wykonanego z barwnych glazurowanych płytek ceramicznych. Sklepienia pokryte są bogatą dekoracją stiukową.

Wnętrze kościoła ma barokowo-rokokowy charakter. Najokazalszym elementem wyposażenia jest ołtarz główny z obrazami Bartłomieja Strobla. Ołtarz ten wykonany został w 1738 roku przez miejscowego cystersa Alanusa Chilickiego. Ołtarz jest drewniany, polichromowany kolorystycznie, złocony, z motywami roślinnymi. Wieńczy go baldachim i figura św. Benedykta Papieża. W ołtarzu znajdują się dwa obrazy Bartłomieja Strobla z 1647 roku: w części środkowej „Wniebowzięcie NMP ze świętymi Janem Ewangelistą i Apostołami u grobu”, a w górnej „Powitanie Maryi w Niebie przez Chrystusa”. Drewniana, polichromowana ambona pochodzi z końca XVII w. Charakteryzuje ją bogata dekoracja rzeźbiarska.

W prezbiterium umieszczone są również drewniane stalle, dwukondygnacyjne, barokowe pochodzące z końca XVII wieku. Rozmieszczone po obu stronach prezbiterium zdobione są płaskorzeźbami i progami w kształcie leżących lwów, a ich zwieńczenie stanowią baldachimy z ażurowa dekoracją. Cennym dziełem sztuki jest cykl dziesięciu obrazów autorstwa Franciszka Remela z 1758 roku przedstawiających zdarzenia z życia klasztoru, wiszących na obu ścianach nawy głównej. W zakończeniu nawy środkowej umieszczony jest drewniany chór muzyczny, rokokowy z końca XVIII wieku.