Złożenie do grobu

Tryptyk pasyjny, czyli trzy sceny z męki Zbawiciela na zewnętrznej stronie prawego, ruchomego skrzydła zamyka Złożenie do grobu.

W kompozycjach tych w sposób szczególny doszła do głosu znajomość malarstwa niderlandzkiego wieku XV. Średniowieczny system kształcenia artysty zawierał istotny nakaz wędrówki czeladniczej. Przyszły mistrz kończąc swą edukację musiał udać się w podróż, której długość regulowana była przez lokalne ustawy cechowe (najczęściej od dwóch do czterech lat).

Nie wiemy dokąd pojechał Stwosz, ale wiele wskazuje na to że celem jego wędrówki były właśnie Niderlandy. W jego dziełach znaleźć można zaskakujące podobieństwa do obrazów tamtejszych malarzy a w szczególności do prac Rogera van der Weydena.