Św. Jan Młodszy Apostoł

W centrum obrazu kroczy apostoł przedstawiony w całej postaci. W prawej ręce trzyma przed sobą kij foluszniczy, lewą wskazuje pionowo w górę na niebo. Pod bosymi stopami (na lewej ciężar ciała, prawa w tyle) ma podest ułożony z płyt kamiennych, przed którym (lewy dolny róg obrazu) pośród roślin leżą 2 księgi (górna w czerwonej okładce). Za plecami świętego po lewej stronie – postument o półkolistym boku; spoczywają na nim księgi i zwisa karta papieru. Jakub jest młodzieńcem; ciemnym szatynem bez zarostu. Ubrany w długą szatę koloru lazurowo-niebieskiego o okrągłym dekolcie i rękawach podwiniętych do łokci. Na wierzch zarzuconą ma czerwoną draperię otulającą nogi, podtrzymywaną przez szarfę zawieszoną na prawym ramieniu tak że swobodnie zwisa końcem wzdłuż lewej nogi, a za plecami unosi się poruszana wiatrem. Rozległa przestrzeń nieba nad głową świętego rozświetlona jest żółtym kolorem.

Obraz należy do grupy 13 płócien przedstawiających apostołów, które wykonał w Rzymie G.A.Meinardi na zamówienie dziekana katedry wrocławskiej hr. LS. von Frankenberg. Trzy obrazy (Bartłomiej, Mateusz i Szymon) uległy zniszczeniu podczas pożaru katedry w 1759r. Zastąpiono je kompozycjami J.H.Kinasta (wg niektórych opracowań F.A.Feldera) z 1761.