Rzeźba alegoryczna „Sprawiedliwość”

Postać kobieca stojąca o wysmukłych proporcjach ciała, z prawą nogą wysuniętą do przodu, trzyma w prawej zgiętej ręce uniesiony pionowo miecz, w lewej ręce opuszczonej trzyma poziomo wagę metalową przyciśniętą do biodra, której dwie szalki półkuliste zwieszają się z obu krańców ruchomego ramienia. Jedna wisi na łańcuszku przy stopie, druga poniżej biodra.

Kobieta ubrana w suknię z dużym dekoltem, umocowaną ukośnym ramiączkiem na lewym ramieniu, odsłaniając prawą, nagą stronę. Suknia przepasana i podciągnięta w pasie tworzy sfałdowaną spódnicę opadającą do ziemi, odsłaniającą prawą nogę powyżej kolana w rozcięciu. Kobieta ma głowę skierowaną w lewą stronę, włosy upięte do tyłu i oczy przesłonięte przepaską, zawiązana z tyłu. Stopy jej bose w sandałach. Postać ustawiona na kolistej, wypukłej podstawie. Osadzona była jako piąta z prawej strony od wejścia, na tle pilastra ogrodzenia.

Chrzcielnica ufundowana przez Radę Kościoła NMP, wykonana w Niderlandach w latach 1554–56, przewieziona statkiem do Gdańska w 1557 r. W latach 1943–44 ewakuowana do wsi Żuławki k. Gdańska. W latach powojennych rzeźby zabezpieczono i przechowywano w Muzeum Narodowym w Warszawie. W 1981 r. powróciły do Bazyliki Mariackiej.