Jeden z apostołów

Rzeźba jednego z apostołów z Ołtarza Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Bazylice Mariackiej w Krakowie przedstawia postać w dynamicznej i pełnej emocji pozycji. Figura ukazuje mężczyznę o długich, falujących włosach i gęstej brodzie, który spogląda ku górze z wyrazem głębokiego zamyślenia lub modlitwy.

Apostoł ubrany jest w długą tunikę, której bogato rzeźbione fałdy nadają jej realistycznego wyglądu. Tunika ma odcienie brązu i złota (na zewnątrz) oraz turkusu (wewnątrz), co dodaje jej szlachetności i głębi. Lewa ręka apostoła jest zgięta i trzyma kadzielnicę, co podkreśla liturgiczny kontekst i rolę apostoła w ceremoniach religijnych. Prawa ręka jest opuszczona, co nadaje postaci wyraz naturalnego ruchu.

Postać apostoła jest ukazana w klasycznej pozie kontrapostu, gdzie lewa noga apostoła jest zgięta i wysunięta do przodu, co nadaje figurze dynamizmu i naturalności, pozwalając na realistyczne oddanie ruchu i spoczynku. To lewa noga wytrzymuje ciężar ciała, co widać w napiętych mięśniach i układzie stopy.

Rzeźba wyróżnia się szczegółowym oddaniem anatomii ciała, widocznym szczególnie w nogach postaci. Stopy, częściowo odkryte, mocno stoją na ziemi, co nadaje figurze stabilności i wrażenie ugruntowania w rzeczywistości, mimo jej duchowego wymiaru.

Wyraz twarzy apostoła, pełen emocji i skupienia, w połączeniu z gestami rąk i dynamicznymi fałdami szat, świadczy o mistrzowskim rzemiośle Wita Stwosza, który potrafił uchwycić zarówno fizyczną, jak i duchową stronę przedstawianych postaci. To połączenie realizmu i ekspresji czyni tę rzeźbę nie tylko religijnym artefaktem, ale również wyjątkowym dziełem sztuki późnego średniowiecza.