Grzegorz Wielki

Prezbiterium oddzielone jest od nawy marmurową balustradą, którą zdobią dwie barokowe figury św. Hieronima i Grzegorza Wielkiego, ufundowane przez kanonika Frankenberga, autorstwa Jana Jerzego Urbańskiego.

Pierwotnie znajdowały się tutaj jeszcze dwie, św. Augustyna i św. Ambrożego, które obecnie zdobią kościół parafialny w Stężycy pod Dębinem.

Wyróżniającą cechą w pracach mistrza jest, w rzeźbie figuralnej zachowującej poprawne proporcje anatomii ludzkiej, tendencja do zachowania zwartości bryły. Ruch jest ograniczony do kilku małych gestów, przechylenia głowy lub gestu rozpostartych i wskazujących rąk. Urbański w szczególności skupiał się na detalach: w przedstawieniu szat, bujnych pukli włosów, w licznych ozdobach w formie zwojów liści akantu.

Urbański Jan Jerzy, właśc. J. Jiří Urbanský, ur. ok. 1675, Chlumec, zm. 1738, rzeźbiarz pochodzenia czeskiego. Jeden z najwybitniejszych reprezentantów barokowej rzeźby we Wrocławiu w XVIII w.

Działał głównie na Śląsku (ołtarze, nagrobki, figury w kościołach wrocławskich). Większość prac artysta wykonywał w drewnie i w piaskowcu; wyjątek stanowią płaskorzeźby z alabastru w katedrze wrocławskiej oraz stiukowe figury św. Anny i Hieronima w kaplicy Hochberga.

Jego nasłynniejszym dziełem, wspólnie z Johannem Albrechtem Siegwitzem i Johannem Adamem Karingerem (projekt autorstwa Christopha Tauscha), był pomnik św. Jana Nepomucena – XVIII wieczna rzeźba (nepomuk), znajdujący się na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu, przy kolegiacie św. Krzyża.