Ołtarz główny

Dominantą wnętrza bazyliki jest 24 – metrowy ołtarz główny, którego dekorację rzeźbiarską i snycerską stworzył A. Dorasil z warsztatem, według projektu F. Brokoffa.

Retabulum ozdobione posągami 9 chórów anielskich przywodzi na myśl wersety „Exaltata es sancta Dei Genitrix super choros Angelorum ad caelestia regna” [Wywyższona jesteś święta Boża Rodzicielko, nad wszystkie chóry anielskie do Królestwa niebieskiego].

W centrum nastawy zawisło płótno czeskiego Rubensa – Piotra Jana Brandla, przedstawiające Wniebowzięcie NMP, która wertykalnie unosi się ku spotkaniu z Oblubieńcem, który ją oczekuje wraz z Ojcem i Duchem Świętym. Przy pustym grobie zgromadzili się apostołowie, z których część zapatrzona jest w mogiłę, a niektórzy już zauważyli Maryję podążającą ku światłości niebiańskiej. Pod obrazem Brandla, w ozdobnej ramie umieszczono niewielką ikonę Matki Bożej Łaskawej. Cudowny obraz Bogurodzicy jest datowany na XIII stulecie, co czyni go najstarszą ikoną w Polsce i w Europie Środkowej.